бандзыг уын

оцепенеть; закоченеть; онеметь (напр. о ноге)

Базыдта йæ, хъæумæ кæй нæ бахæццæ уыдзæн, кæй йæ æрбаййафдзысты, кæй йæ ныскъуыдтæ кæндзысты, æмæ уыцы тасы адæргæй æрлæууыд, бандзыг йæ мидбынат. – Поняла она, что до села ей не добраться, что они (волки) настигнут и растерзают ее, подумав об этом она в отчаянии остановилась, ее охватило оцепенение. (Гуыцмæзты Алеш, Дæ уды фарн)

къæхтæ бандзыг сты – ноги онемели